Mówcy
Będzie również nowym kierownikiem Profesury Studiów nad Holokaustem im. Harry’ego Richa na Uniwersytecie Florydy w Gainesville. Stopnie doktorskie otrzymala na Uniwersytecie Warszawskim oraz na Uniwersytecie Nowojorskim w Stanach Zjednoczonych. Specjalizuje się w społecznej, politycznej i kulturowej historii współczesnych Żydów wschodnioeuropejskich i polskich oraz Holokaustu.
Aleksiun jest autorką wielu publikacji na temat historii Żydów polskich, Holokaustu, inteligencji żydowskiej w Europie Środkowo-Wschodniej, stosunków polsko-żydowskich oraz współczesnej historiografii żydowskiej. Oprócz wydanej w 2021 roku książki Conscious History: Polish Jewish Historians before the Holocaust (Littman Library of Jewish Civilization), jest autorką książki Dokąd dalej? Ruch syjonistyczny w Polsce 1944-1950 (Warszawa, 2002) i współredaktorką kilku tomów, w tym Polin: Studies in Polish Jewry, vol. 29: Writing Jewish History in Eastern Europe (2017) (z Brianem Horowitzem i Antonym Polonsky’m) oraz European Holocaust Studies, vol. 3: Places, Spaces and Voids in the Holocaust (2021) (z Haną Kubátovą). Zredagowała krytyczne wydanie książki Gerszona Taffeta Zagłada Żydów żółkiewskich (2019). Pełni również funkcję współredaktora czasopisma East European Jewish Affairs. Obecnie jest senior fellow w Polskim Instytucie Studiów Zaawansowanych w Warszawie. Kończy pracę nad nową książką o Żydach ukrywających się we wschodniej Galicji w czasie Holokaustu.
W latach 1988-2002 była konserwatorem zabytków w Berlinie, aktywnie i kontrowersyjnie uczestnicząc w debatach na temat oceny i zachowania zabytków i budynków powojennego modernizmu w Berlinie Wschodnim i Zachodnim. W 2001/02 roku stypendystka w Getty Conservation Institute w Los Angeles. W latach 2000-2011 członek Grupy Ekspertów ds. Wspólnego Europejskiego Dziedzictwa Kulturowego przy Radzie Europy. 2016-2021 Rzeczniczka Kolegium Grupy Badawczo-Szkoleniowej Niemieckiej Wspólnoty Badawczej (DFG) „Tożsamość i dziedzictwo”. Główne zainteresowania badawcze: wartość zabytku i teoria dziedzictwa kulturowego, polityka historyczna, badania nad pamięcią, historia architektury i urbanistyki powojennego modernizmu w Europie. Liczne publikacje.
Liczne publikacje na temat „zadań historyka” i historii myśli historycznej, a także kultur religijnych i ruchów politycznych w XIX i XX wieku. Współredaktor kompletnego wydania dzieł Maxa Webera, nadzorowanego przez Bawarską Akademię Nauk; ostatnie publikacje to m.in: Max Weber. Stationen und Impulse einer intellektuellen Biographie, Tübingen: Mohr Siebeck 2019; Europäische Ordnungsvorstellungen nach 1918. Theoretische Aspekte und exemplarische Fälle (Working Paper Series Viadrina Center B/0rders in Motion Nr. 2/2019 https://doi.org/10.11584/B-ORDERS.2 ).
Autor blisko 200 publikacji, w tym 21 książek, wśród których kilka monografii o charakterze zabytkoznawczym w ujęciu materiałowym i historyczno-prawnym. Obok badań zabytków, opublikował również kilka prac poświęconych problematyce pamięci i tożsamości współczesnego regionu lubuskiego ze szczególnym uwzględnieniem historycznych i współczesnych relacji polsko-niemieckich. Wykładowca akademicki, społecznik, odznaczony przez Ministra Kultury w 2015 roku Złotą Odznaką za Opiekę nad Zabytkami. Członek polskich i niemieckich towarzystw naukowych.